Rektor i Senat Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie mają zaszczyt zaprosić na uroczystość wręczenia Medalu Merentibus Panu Profesorowi Walterowi Oelertowi. Uroczystość odbędzie się w dniu 25 września 1999 r. o godz. 12.30 w Stuba Communis Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego przy ul. Jagiellońskiej 15 w Krakowie Prof. Walter Oelert z Instytutu Fizyki Jądrowej w Jülich studia z fizyki ukończył w 1969 r. na Uniwersytecie w Hamburgu, tam też w 1973 r. obronił pracę doktorską. W latach 1973-75 pracował na Uniwersytecie w Pittsburgu, a od 1975 roku aż do dzisiaj pracuje w Instytucie Fizyki Jądrowej w Jülich z czterema rocznymi przerwami na pobyty CERN w Genewie. Stopień doktora habilitowanego otrzymał w 1986 r. w Ruhr-Universität Bochum, a od 1996 r. jest profesorem na tym Uniwersytecie. Jest kierownikiem grupy w Instytucie Fizyki Jądrowej w Jülich oraz współpracuje z wieloma grupami i kieruje eksperymentami prowadzonymi w Instytucie Fizyki Jądrowej w Uppsali oraz CERN w Genewie. Prof. W. Oelert zajmował się bardzo różnorodną tematyką związaną z fizyką jądrową oraz fizyką cząstek elementarnych. Jego największym osiągnięciem jest zaprojektowanie oraz przeprowadzenie eksperymentu mającego na celu wyprodukowanie atomów antywodoru. Realizacja tych badań rozpoczęła się w CERN w Genewie w 1994 r. w ramach współpracy, której kierownikiem był prof. W. Oelert. W przeprowadzonych eksperymentach po raz pierwszy na świecie pokazano, że możliwa jest produkcja atomów stanowiących antymaterię. Pomiary z produkcją antywodoru zostały zakończone w 1996 r., a systematycznie publikowane wyniki tego eksperymentu wzbudziły zainteresowanie na świecie i były wielokrotnie cytowane i komentowane. Dzięki sukcesowi odniesionemu w tym eksperymencie, w CERN budowany jest obecnie kolektor antyprotonów, który pozwoli na badanie antywodoru w spoczynku, umożliwiając poznanie podstawowych symetrii fizyki. Innego typu temat badań związana jest z jego pracami prowadzonymi w Instytutach Fizyki Jądrowej w Jülich, Uppsali oraz CERN w Genewie. Początkowo były to badania rozpraszania elastycznego i nieelastycznego jąder oraz reakcje transferu dla różnych układów jądrowych. W ramach tych prac zajmował się zarówno budową aparatury służącej do badań jak również teoretyczną analizą otrzymanych wyników. Otrzymane rezultaty stały się między innymi podstawą jego pracy habilitacyjnej. Po uruchomieniu nowego źródła ciężkich jonów na cyklotronie w Jülich zajmował się badaniem mechanizmu reakcji jądrowych w oddziaływaniu ciężkich jonów. Od 1985 r. włączył się bardzo aktywnie w przygotowanie i prowadzenie eksperymentów w CERN w Genewie, przy użyciu pierścienia akumulacyjnego antyprotonów LEAR. Zajmował się badaniem produkcji par hiperon-atyhiperon w oddziaływaniu protonów z antyprotonami oraz spektroskopią egzotycznych stanów gluonów i kwarków. Jednocześnie kierował grupami fizyków przygotowujących eksperymenty na nowo budowanych akceleratorach w Jülich i Uppsali. Zbudowane do tych prac systemy detekcyjne wykorzystane zostały w eksperymencie WASA-PROMICE na akceleratorze CELSIUS w Uppsali. Na nowym akceleratorze w Jülich uruchomiony został pod kierunkiem prof. Oelerta układ pomiarowy COSY-11 wykorzystujący magnes dipolowy akceleratora do analiz pędów produktów reakcji. W wykonywanych przez grupę profesora Oelerta eksperymentach studiowana była przyprogowa produkcja i rozpad różnych mezonów. Wynikiem badań naukowych profesora Oelerta jest opublikowanie 124 prac w ogólnie uznanych czasopismach naukowych, 128 referatów na wielu międzynarodowych konferencjach naukowych, 17 referatów prezentowanych na posiedzeniach Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego, 130 referatów na posiedzeniach Niemieckiego Towarzystwa Fizycznego, udział w 54 konferencjach. Prof. Oelert jest uznanym recenzentem naukowym prac w Physical Review C. Physical Review Letters, Physical Letters B i Radiochimica Acta. Szczególnie bliska i owocna współpraca naukowa, trwająca blisko 20 lat łączy Prof. W. Oelerta z fizykami krakowskimi z UJ. W oparciu o wyniki eksperymentów wykonywanych przez fizyków krakowskich wspólnie z grupą prof. W. Oelerta powstał na Uniwersytecie dwie prace habilitacyjne, cztery doktorskie i dziewięć prac magisterskich. Z inicjatywy i przy udziale prof. Oelerta powstała w Instytucie Fizyki UJ nowoczesna pracownia detektorów, a także organizowane są od wielu lat w Krakowie międzynarodowe konferencje naukowe poświęcone fizyce mezonowej. Wyniki wspólnych eksperymentów zostały opublikowane w 25 pracach w najlepszych czasopismach fizycznych. Tekst dyplomu * My Rektor Magnifikus Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie działając na mocy decyzji Senatu naszej Uczelni Walterowi Oelertowi z Forschungszentrum Jülich Profesorowi Uniwersytetu Rurhy w Bochum wybitnemu fizykowi, który pierwszy w świecie wytworzył atomy antymaterii nadajemy prawa, przywileje i godności MERENTIBUS UNIWERSYTETU JAGIELLOŃSKIEGO za ogromne zasługi w nawiązaniu i rozwijaniu współpracy z fizykami Uniwersytetu Jagiellońskiego poprzez umożliwienie im prowadzenia badań naukowych w laboratorium Centrum Badawczego Jülich, a także promocję ich osiągnięć naukowych na całym świecie, między innymi poprzez zainicjowanie w Krakowie serii konferencji naukowych przynoszących splendor naszemu Uniwersytetowi i miastu. *